Vanochtend weer vroeg uit de veren, koffers moesten weer de bus in want we zouden om 8 uur vertrekken. Als je zo’n lange busrit te wachten staat dan gaat geroosterde toast met eieren en spek er wel in. Bij het ontbijt kun je hier eieren in elke vorm bestellen, roerei, gekookt ei, spiegelei. Het eten van gisteravond was ook heel lekker de springbokbout was gewoon een pan gesudderd draadjes vlees met rijst en bloemkool met broccoli! Groenten kennen ze hier in Zuid-Afrika wel, dat hadden we niet zo verwacht.

Lange busreis, maar wel weer hele mooie uitzichten. Lange uitgestrekte velden met uitgedroogd gras en af en toe een klein stukje groen gras, met daar achter silhouetten van bergen. Tijdens de lunch pauze een hamburgen gegeten bij de wimpie, we vonden het erg apart dat in een soort mac Donalds achtige tent gewoon een menukaart gebracht werd met toch een grote verscheidenheid aan gerechten.

Uiteindelijk gingen we de grens over van Zuid-Afrika naar Lesotho. Terwijl we net wilden bloggen dat we de armoede in Zuid-Afrika nog wel mee vonden vallen, liepen we hier de grens over(je mocht niet in de bus blijven zitten en we kregen allerlei controles) naar echte armoede. Kleine krotten, mensen met kapotte versleten kleren. En ondanks de armoede krijgen we gelijk te zien hoe vriendelijk de mensen in dit land zijn, er wordt van overal vandaan naar ons gezwaaid en het is een belediging als we niet terug zwaaien. Dit geeft toch een verwelkomend gevoel. Robert vond dit erg leuk en ging de prins uithangen, hij zwaaide naar iedereen zo hard hij kon nog voordat de mensen naar ons konden zwaaien.

De laatste bus stop was bij gateway to paradise pass. Hier hadden we uitzicht op het dal waar we de komende nachten zouden overnachten. Heel erg mooi met alle ver uitzichten over bergen en heuvels. De laatste 10 km moesten we met de grote touringcar offroad rijden en geloof ons dat was niet echt gemakkelijk. Robert heeft ook ontzettend last van veel pijn, maar staan in de bus als hij zo wiebelt is een beetje onmogelijk.

Dan komen we aan bij onze lodge, we krijgen allemaal een eigen huisje, het ziet er heel erg schattig uit. De gids heeft ons aangeraden een paar keer heen en weer naar ons huisje en het recreatiegebouw te lopen, omdat ze allemaal op elkaar lijken en het echt donker is vannacht.

We krijgen een optreden van een plaatselijk koor en een band, waar je weer ziet dat de mensen hun best doen en echt arm zijn. Met de fooi hopen we dat ze weer voor even geholpen zijn. Dan volgt weer een heerlijke maaltijd een stuk kip uit een stoofpan met rijst, aardappelen ,sperzieboontjes en sla. Daarna met de groep nog gezellig naast een kampvuur gezeten. En zo als gezegd, ging alle elektriciteit klokslag 10 uur uit. Dan is het ineens donker overal. Het recreatiegebouw, de bar , de huisjes nergens meer stroom. Op de terug weg naar ons huisje zien we dat het echt donker geworden is. We hebben nog nooit zoveel sterren gezien!! Zelfs niet in Zweden en Finland waar het toch ook echt wel donker kan zijn. Echt ongelooflijk veel sterren!! In ons huisje kunnen we even een kaarsje aanstekken maar als we gaan slapen blazen we deze toch uit. Het enige wat je ziet is donker, je kan hier met je ogen openslapen je ziet echt helemaal niets! Toch wordt slapen een beetje lastig omdat onze gids ons een beetje heeft bang gemaakt met verhalen over spinnen, slangen en schorpioenen.

ps. we zaten in Malealea, maar de blog kende dit plaatsje niet en hebben we als locatie Maseru (de hoofdstad van Lesotho) opgegeven aangezien dit redelijk dichtbij was.